W tym roku poznańska Arena obchodzi swoje 50-lecie. Jest to jeden z symboli Poznania, obiekt wręcz kultowy. Pamiętam z dzieciństwa, jak mówiło się „Idziemy na Arenę”. W latach osiemdziesiątych, w czasie największego rozkwitu polskiej muzyki rockowej, kiedy do Areny przyjeżdżały największe polskie zespoły, jak Lady Pank, Lombard czy Republika obiekt pękał w szwach, a tłumy koczowały już przed halą już dzień wcześniej.

Występowały tu nie tylko polskie zespoły, ale i wielkie światowe gwiazdy, jak Iron Maiden, Deep Purple czy Black Sabbath. W Arenie odbywały się również mecze koszykówki. Chociaż nie jestem fanem tego sportu, to byłem na meczu, gdy Lech Poznań walczył o wejście do Euroligi, co miało miejsce w końcówce lat 80. XX wieku.

W Arenie rozgrywano również mecze piłki ręcznej, siatkówki, a także inne zawody. Miały tu również miejsce pokazowe mecze tenisowe z udziałem Björna Borga i Wojciecha Fibaka. W hali prezentowały się finalistki Miss Polonia.

Historia

Koncepcja wybudowania hali pojawiła się w momencie, gdy zbliżało się 30-lecie Polski Ludowej. Początkowo obiekt miał znajdować się na Cytadeli, jednak względy finansowe zadecydowały o tym, że wybrano ostatecznie Park Kasprowicza.

Hala miała pomieścić ponad 10 000 osób, jednak ówczesne normy określały wielkość takich obiektów na 1% populacji miasta, co w przypadku Poznania powodowało, że trzeba było nieco spuścić z tonu i ograniczyć liczbę widzów do ok. 6000 osób.

Głównym projektantem Areny był Jerzy Turzeniecki, który wraz ze swoim zespołem stworzył projekt hali w zaledwie dwa tygodnie. Inspiracją był Palazzetto dello Sport (Mały Pałac Sportu) w Rzymie projektu Annibale Vitellozzi, wybudowany w 1957 roku na Letnie Igrzyska Olimpijskie 1960.

Palazzetto dello Sport w Rzymie

Jak widać na powyższym zdjęciu, podobieństwo jest duże jednak hala w Rzymie to obiekt typowo sportowy, natomiast Arena jest wielofunkcyjna i może pomieścić prawie dwukrotnie większą widownię.

Budowa ruszyła w lipcu 1972 roku i  miała zakończyć się w ciągu 30 miesięcy. W ramach czynu społecznego w budowie brali udział również mieszkańcy Poznania, w tym młodzież. Prace zakończono 7 miesięcy przed terminem – 28 czerwca 1974 roku.

Koszt wybudowania obiektu wyniósł 150 mln zł, przekroczono więc nieco budżet, który wynosił 80 mln. Powierzchnia hali wynosi 114 tys. m³ a powierzchnia zabudowy: 7 780 m². Arena może pomieścić ponad 6000 osób, w tym jest 4000 miejsc siedzących i 2,6 tys. stojących. Przy okazji upiększono alejki w Parku Kasprowicza i wybudowano parking na 175 samochodów. W owym czasie był to jeden z największych obiektów tego typu w Polsce.

Nazwę „Arena” wybrali czytelnicy w plebiscycie „Gazety Poznańskiej”. Mimo tego, że było 100 innych propozycji, „Arena” zdecydowanie zwyciężyła, dostając ponad 1000 głosów. I nie ma w tym nic dziwnego, gdyż poznaniacy na ten fyrtel już wcześniej mówili Arena, a krótko po zakończeniu II wojny światowej znajdowało się tu boisko o takiej nazwie, na którym przez krótki czas swoje mecze rozgrywał Lech Poznań.

Nowa Arena

Ostatni raz w Arenie byłem w 2019 roku na koncercie Lady Pank z okazji 35-lecia wydania pierwszej płyty zespołu. Nieco później, w styczniu 2021 roku, Arena została zamknięta i przez długi czas niszczała.

Obiekt przekazano Międzynarodowym Targom Poznańskim i obecnie trwa modernizacja hali. W nowej Arenie będą mogły odbywać się wydarzenia koncertowe do 9000 osób, co będzie możliwe  dzięki wysuwanym teleskopowo trybunom.

W obiekcie znajdą się garderoby, szatnie, sale konferencyjne oraz restauracja z tarasem, która będzie dostępna na co dzień, a nie tylko w ramach organizowanych wydarzeń. Nadal będą odbywać się zawody w różnych dyscyplinach sportowych. Jednak co najważniejsze, z zewnątrz Arena prawie się nie zmieni. Dach zachowa złoty kolor, natomiast obiekt zyska nowe i funkcjonalne wnętrze zachowując swój historyczny charakter.

Zobacz także:

Palmiarnia, wyjątkowa atrakcja Poznania

Dzielnice Poznania – Łazarz

Schron Arthura Greisera w Poznaniu

Najlepsze pączki w Poznaniu. Pączuś i Kawusia

Muzeum Piwa w Poznaniu – niezwykła kolekcja

Pomnik – rower Kazimierza Nowaka na poznańskim Łazarzu

Najkrótsza ulica w Poznaniu – Kącik

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *