Park Drwęskich położony blisko centrum miasta na skraju Wildy to jeden z ładniejszych poznańskich parków. Park został w latach 2019-2021 odnowiony, rozebrano wtedy zniszczone asfaltowe alejki, a w ich miejsce położono nowe z kruszywa mineralno-żywicznego. Zamontowano lampy, postawiono ławki i kosze na śmieci. W parku powstały dwa place zabaw dla młodszych i starszych dzieci.
Oprócz tego zasadzono ponad 5 tysięcy krzewów i niemal 40 nowych drzew oraz wzmocniono skarpę od ulicy Niedziałkowskiego.
To wszystko sprawiło, że park stał się miejscem piękniejszym i atrakcyjniejszym, ale także bezpieczniejszym. W pobliżu parku na ulicy Różanej mieści się Zespół Szkół im. Joachima Lelewela. Jako uczeń tej szkoły (kierunek poligrafia), pod koniec lat osiemdziesiątych, często przechodziłem przez park, podążając w kierunku przystanku tramwajowego. Zimą od strony ulicy Królowej Jadwigi była górka saneczkowa, co było niewątpliwą atrakcją dla dzieciaków.
Historia parku
Dawniej w tym miejscu od lat 60. XIX w. znajdował się cmentarz ewangelicki przeznaczony dla bardziej wpływowych członków parafii św. Pawła. Kiedy na początku XX w. rozpoczęto likwidację pruskich fortyfikacji, pojawiła się koncepcja przekształcenia tego zaniedbanego już mocno cmentarza w park.
Teren obok cmentarza miał już wcześniej charakter parkowy. Pierwszą alejkę z dębami szypułkowymi wytyczono w 1908 roku. Nieopodal znajdowała się Bramy Rycerska, a miejsce to okryte było złą sławą, kręciło się tam sporo podejrzanych osobników, złodziejaszków i osób wykluczonych społecznie.
W momencie, gdy rozpoczęto przekształcanie tego terenu w park, najpierw rozebrano drewnianą kostnicę i zaczęto likwidować niezidentyfikowane groby, a przy pozostałych posadzono żywopłoty. Mieszcząca się na cmentarzu kwatera jeńców francuskich wojny 1870-1871 została przeniesiona na Cytadelę.
Wybuch II wojny światowej spowodował przerwanie prac. W latach 50. XX w. uporządkowano teren i w 1959 roku powstał park Lubuski.
Nazwa parku
W 2003 roku park otrzymał nazwę Izabeli i Jarogniewa Drwęskich dla upamiętnia pierwszego po odzyskaniu niepodległości prezydenta Poznania – Jarogniewa Drwęskiego (1918–1921) oraz jego małżonki Izabeli. Warto wspomnieć, że w dwudziestoleciu międzywojennym istniał plac Drwęskiego, na którego terenie zbudowano później nieistniejący już dzisiaj dworzec autobusowy.
Park jest doskonałym miejscem, aby zatrzymać się na chwilę i popatrzeć nieco z góry na tętniące życiem miasto.
Dziękujemy za przeczytanie artykułu. Zapraszamy do polubienia naszego profilu na Facebooku Poznańskie Klimaty oraz do zapisania się na newsletter i pobrania bezpłatnego przewodnika o Poznaniu.
Podobne artykuły:
Ogród Botaniczny w Poznaniu. Oaza spokoju w sercu miasta
Park Rataje. Miejsce rekreacji i edukacji z unikatowym skansenem
Najpiękniejsze miejsca na spacer w Poznaniu
Spacer po lesie bez wyjeżdżania z Poznania – najlepsze miejsca